20. Nowy ,,kolega" Brajan

     W nocy ciągle się budziłam z bólem na szyi, a gdy zasypiałam miałam dziwne sny o Moli. Wszystko było tak pogmatwane, że nie umiałam zrozumieć ich przekazu. Rano ledwo chodziłam na nogach. Moje oczy były całe podkrążone, a usta sine, nie wiadomo czemu. Ubrałam i uczesałam się, po czym nałożyłam mocny makijaż, by ukryć moje niedoskonałości po nieprzespanej nocy. DO szkoły podwiozła mnie mama. W samochodzie ciągle nawijała o swoich nowych znajomych, a ja byłam nieobecna myślami próbując przypomnieć sobie choć trochę ze swoich snów. Gdy weszłam do szkoły zobaczyłam Lucka i Zacka, więc od razu do nich podeszłam.
-Hej -przywitałam się z nimi.

-No witaj. Coś taka zmarkotniała?-zapytał Lucke.

-Nie wyspałam się. -odpowiedziałam. Nie chciałam tłumaczyć mu o moich urywkach snów, które mnie lekko przytłoczyły.

-Nie wyobrazicie sobie kogo wczoraj spotkałam w swoim mieszkaniu.-chłopcy spojrzeli na mnie z zaciekawieniem a ja dodałam-Rodziców Moli. Fajnie co nie?-powiedziałam z sarkazmem.
Patrzyli się na mnie jak w obrazek, nie wiedzieli co powiedzieć.
-Wiedziałam, że zaskoczy was ta wiadomość, ale nie aż tak .
Zadzwonił dzwonek, nie chciałam się spóźnić, więc pobiegłam do klasy. Miałam J.Polski, pani cały czas mówiła o nudnej lekturze, której nawet nie przeczytałam. Tylko streszczenie. Oczy zaczęły mi się zamykać, bo serio przynudzała. Położyłam głowę na ławce i przysnęło mi się.
-Carmen! 
-Za chwile, mamo .. Nie chce mi się iść do szkoły..
-Carmen, nie jestem twoją mamą!
-O przepraszam, proszę pani.. Nie wyspałam się, bo uczyłam się do testu z matematyki.
-Rozumiem, ale to nie znaczy, że masz lekceważyć moje lekcje. Na jutro napiszesz mi, charakterystykę głównej postaci i jeszcze główny wątek lektury. Charakterystyka ma mieć 200 słów, a wątek główny 150. Do jutra!
Nagle zadzwonił dzwonek. Spakowałam leniwie książki do plecaka i ociężałym krokiem podążyłam pod salę matematyczną. Usiadłam pod klasą i zaczęłam zajadać się bułką, Nagle ktoś siadł koło mnie i uśmiechnął się jak głupi do sera.

-Bella-Krzyknęłam plując jej resztami mojego jedzenia w buzi.

-O jakie miłe powitanie.-Powiedziała dziewczyna, ocierając się na twarzy.

-Sorki-Powiedziałam i wróciłam do poprzedniej czynności.

-Słyszałam, że Zack szykuje Ci jakąś niespodziankę na weekend.
-Co? -krzyknęłam plując jej dwukrotny raz w twarz.

-Wiesz może najpierw zjedź, a potem pogadamy.

-Nie, nie, nie, nie!-zaprzeczyłam i chwyciłam ją za ramię.-Jaką?-szepnęłam.

-Nie wiem. A co to miała być tajemnica? Ups-chwyciła się za usta Bella i odeszła ode mnie, pozostawiając mnie samą. Dlaczego akurat teraz mi to powiedziała?! Przez cały sprawdzian nie mogłam się skupić. Myślałam co to może być...!! Napisałam, kilka bzdur i oddałam sprawdzian. Po wyjściu z klasy szukałam Zacka, żeby się dowiedzieć co to za niespodzianka, ale nigdzie go nie było. Za godzinę kończę, lekcje została jeszcze tylko, muuuzyka. Weszłam na samą górę i wbiegłam do klasy. Nigdzie nie było miejsca, więc
usiadłam na samym przodzie, koło klasowego kujona. Pani, opowiadała coś.
a on zawsze wiedział wszystko i jeszcze jakieś ciekawostki dopowiadał.
Myślałam, że zwariuję. Brakowało już tylko parę minut do końca lekcji by wreszcie móc wróci do domu, a potem spotkać się z Zackiem, by dowiedzieć się o co chodzi z tą całą ,,niespodzianką”. Poczułam jak ktoś szturcha mnie w ramię. Obróciłam głowę i spojrzałam na Brajana. Chłopak poprawił swoje okulary i podał mi karteczkę. Otworzyłam ją zdziwiona: Masz dzisiaj czas? Popatrzyłam na niego z wielkim znakiem zapytania na czole i pokiwałam przecząco głową. W końcu dzwonek zadzwonił, więc mogłam wracać do domu. Na moje nieszczęście Brajan mieszka niedaleko mnie.

-Mógłbym Cię odprowadzić?-zapytał speszony. Nie chciałam mu robić przykrości, więc niechętnie się zgodziłam. Kujonek całą drogę nawijał coś o swoich planach na przyszłość, komputerach i innych rzeczach, które kompletnie mnie nie obchodziły. Od czasu do czasu kiedy było to potrzebne potakiwałam. W końcu dotarliśmy pod mój dom i Brajan pocałował mnie w policzek. Wymusiłam się na uśmiech i gdy już odchodził wytarłam nadgarstkiem policzek.
       Siedziałam w domu i obmyślałam jakieś sensowne wyjście z tej nietypowej sytuacji.
Nie chciałam aby Brajan pomyślał, że po jakimś czasie może być dla mnie kimś więcej.
Nie miałam głowy do myślenia dzisiaj, przychodziły mi same bezsensowne pomysły.
Ooo nie zapomniałam! Za kilka minut miałam się spotkać z Zackiem. A ja zajęłam
się myśleniem. Szybko przebrałam się i wybiegłam z domu. Akurat jechał autobus
do centrum, wbiegłam, kupiłam bilet i usiadłam. Zobaczyłam Brajana. Nie chciałam aby on mnie zauważył, jednak to się stało. Chłopak usiadł koło mnie i zaczął nawijać o jakimś
zadaniu na chemię.. Myślałam, że tam usnę. Uratowana! W końcu przystanek na którym wysiadam.
-Hej Zack.
-Hej Carmen.
-Mam takie pytanie. Doszły mnie słuchy, że szykujesz niespodziankę dla mnie, czy to prawda?
Chłopak spojrzał na mnie zmieszany i wywrócił oczami po czym spytał.
-Lucke wypaplał! Jak to dziecko mnie wkurza!-Powiedział rozdrażniony chłopak.
-Spokojnie, spokojnie.-Uśmiechnęłam się – Dowiedziałam się od Belli.
-A ona pewnie od Lucka-dokończył za mnie Zack. Patrzyłam na niego z politowaniem i poczułam wibracje w kieszeni. No tak. Zapomniałam zmienić na dźwięk po szkole. Szybkim i zwinnym ruchem wyciągnęłam telefon odbierając go.
-Słucham?
-Hej skarbie, wracaj szybko do domu, wybieramy się do rodziców Moli.-Powiedział tata.
-Tato tylko, że ja siedzę w bibliotece i zakuwam na historię. Wiesz dobrze, że jestem z niej kiepska.-skłamałam tylko po to, żeby wywinąć się od spotkania.
-Historia?-zamyślił się ojciec, po czym krzyknął do mamy.-Słonko, Carmen nie może się z nami wybrać,bo uczy się na test z Historii? To może innym razem? Wielka szkoda, no ale niech się dziewczyna uczy.-usłyszałam kobiecy głos. Poczułam jak coś uciska mnie w sercu i wyłączyłam telefon mówiąc tylko Dzięki pa. Zack spiorunował mnie wzrokiem i uciekł gdzieś myślami, a ja zostałam sama z tym problemem. Zaś ich oszukuje. Zaś. Byłam rozdarta.
---------------------------------------------------------

Starałyśmy się nie popełniać błędów ortograficznych jak i interpunkcyjnych, a także dodało się akapity;D Nie wiemy, czy wszystko jest dobrze, no ale mamy nadzieję, że tym razem jest przynajmniej LEPIEJ. ;)